هیچ‌کجا

شریک شدن غم با افراد نزدیک خوب است. اول کلی به جانشان غر میزنی بعد در آن لا به لا میتوانی یک هو مشکلاتت را باز گو کنی و زار زار گریه کنی بعد آن آدم هم چون تو را خیلی دوست دارد از تو حتی غمگین تر بشود و پا به پای تو اشک بریزد.

چه چیز‌هایی من را آرام میکنند.

ضمیرناخودآگاه چیزی است که همیشه به فکر تو است. چیزی است که تو رو از خودت بیشتر دوست دارد.

تابستان است. هوا خیلی گرم است. صورتم زیر اشعه‌های فرابنفش هر روز آب میشود و به روزهای پیری نزدیک تر میشود. آدم‌ها و شرایط جدید را تجربه می‌کنم.

نمودار سیکل‌های تجاری یک منحنی است پر از fluctuation و ups and downs که اگر خط رگرسیونش را پیدا کنی شیب اش مثبت است. این آپس اند دنز در اصل شامل رونق و رکود میشوند که در طول زمان پشت سرهم و به صورت یک circulation اتفاق می‌افتند.

انسان میتواند بار‌ها عاشق انسان‌های متفاوت شود. بار‌ها. البته اگر تعریف عشق همان تعریف من باشد. هورمون. هورمون‌ها بالا بزند بعد یک دفعه حس کنی میخواهی با او باشی.

غمگین هستم.

همیشه تولد برایم معنی و مفهوم بزرگ تر شدن رو میرساند. با هر تولد یک سال بزرگ تر میشدم. الان دیگر اینطور نیست، همچین احساسی ندارم. بزرگ تر شدن بر اساس بهتر شدن است، بیشتر فهمیدن، بسط پیدا کردن افکارم... آدم‌هایی که روز تولدم برایشان مهم است و میگذارند دقیقا ساعت ۰۰:۰۰ تبریک بگویند را دوست دارم. انگار خیلی برایشان مهم ام... اما برای خودم دیگر تولدم مهم نیست.

نوجوان بودم. خیلی شر و‌ شور و پر هیجان. آن روزها برهه‌ی حساسی از زندگی من محسوب می‌شدند. کنکور داشتم.